Մեծատառով. նոր տողից
էս բլոգն էնքան սառն ա դարձել ինձ, թվում ա՝ էն, ինչ էստեղ գրել եմ, իմ մասին չի ու իմ հետ կապ չունի… ես էնքան եմ հեռվացել էս բլոգի աղջկանից, ամեն ինչ փոխվել ա։ բայց էսօր ուզում եմ էստեղ գրել, որովհետեւ բոլոր էմոցիաների մասին սկսել եմ գրել էստեղ ու երեւի պետք ա նաեւ ավարտել էստեղ։
էմոցիաներին ի վերջո մենք ենք կառավարում. լինի, թե չէ, զարգանա թե չէ, մեռնի թե չէ։ ու երեւի պետք ա նաեւ հասկանալ որքանով են դրանք քեզ օգնում, կամ կարող ա արդեն դադարել են օգնել։ կարող ա դրանք քո մեջ ինչ-որ բան դեպի լավը դարձնելու համար էին. դարձրին. այդքանը։ պետք ա թողնել իրենց ազատ, որ գնան, քեզ մոտ խեղդվում են, աղջիկ ։)
պետք ա սովորես վերջակետ դնել բոլոր էն պահերին, երբ ուզում ես ստորակետել, որովհետեւ նոր տողից սկսելու համար պետք ա մեծատառով սկսել, իսկ մեծատառ գրում են վերջակետից հետո։
Վերջակետ։
Գրում եմ մեծատառով. նոր տողից։
Comments
Post a Comment